Het is twee dagen vóór zijn dertigste verjaardag en zeven dagen vóór Kerst. Zijn vrouw Neilia heeft samen met hun drie kinderen, Beau (3), Hunter (2) en Naomi (1) zojuist inkopen gedaan. Bij het verlaten van een kruising worden ze door een truck aangereden. Neilla en Naomi zijn op slag dood. Beau en Hunter komen er met niet onherstelbare breuken en verwonderingen van af. Maar de impact op zijn leven is begrijpelijkerwijze enorm. Hij besluit, hoewel hij pas enkele weken als politicus in functie is, deze functie op te gegeven. Hij wil er eerst en vooral voor zijn zoontjes zijn. Het verdriet, de ontreddering en de boosheid maken het hem bovendien vrijwel onmogelijk zich goed op zijn werk te concentreren. Hij zou later in een uitbarsting van verdrietige woede, verklaren dat God hem een vreselijke rotstreek had geleverd, ‘a horrible trick’. Niettemin weten collega’s en vrienden hem uiteindelijk over te halen de tragedie ook als een uitdaging of opdracht te gaan zien. Of zoals een van hen het verwoordde, te proberen: ‘to turn tragedy into triumph’. En precies dat heeft hij in de volgende vijftig jaar, hij zou later nog eens een zoon aan de dood verliezen, tot op de dag van vandaag, hij is gisteren, 20 november, tachtig geworden, gedaan. En als de voortekenen niet bedriegen zal hij dat nog minstens een aantal jaren blijven doen. Van mij mag hij als hij het blijft doen zoals hij het tot nu toe doet, in een van de moeilijkste perioden die de wereld of in ieder geval Europa sinds de Tweede Wereld Oorlog mee maakt. Want Joe Biden, daar heb ik het natuurlijk over, is niet alleen de oudste president die de VS ooit heeft gehad. Het zal me niet verbazen als het oordeel van de geschiedenis over hem, mogelijk ex aequo met Abraham Lincoln (1809-1865), ook zal luiden dat hij de wijste was. Biden is in ieder geval een treffend voorbeeld van de voornaamste bevindingen in het psychologisch wetenschappelijk onderzoek naar het verband tussen leeftijd en wijsheid. Wijsheid is een combinatie van een aantal kwaliteiten. 1. Het vermogen om van perspectief te kunnen wisselen en een situatie of conflict vanuit verschillende gezichtspunten te kunnen en willen bekijken. 2. Het inzicht dat mensen kunnen veranderen en dat ook vaak doen als er maar naar ze geluisterd wordt of ze alternatieven aangeboden worden.3. De gerichtheid op het zoeken naar oplossingen. 4. En wel zo dat niemand van de betrokken partijen gezichtsverlies lijdt. Komt deze conflictwijsheid met de jaren? Veelal ja. Mensen boven de 65 scoren op deze dimensies gemiddeld hoger dan die daaronder. Ze gaan wijzer en effectiever om met conflicten die aan hen worden voorgelegd. Dat geldt zowel voor politieke conflicten (tussen bevolkingsgroepen) als voor conflicten tussen familieleden, partners en vrienden. Bovendien blijkt dat goed voorbeeld goed doet volgen. Ouderen blijken op deze punten vooral van andere goede-voorbeeld-ouderen te leren. Zoals van deze woorden van Joe: ‘ik wil helen, niet verdelen’. In mijn woorden: laten we nog lang zo’n healer-in-chief als voorbeeld mogen houden.
Image by Welcome to All ! ツ from Pixabay
