Het blijft voor mij een van de meest fascinerende vragen in het leven. Waarom is het dat de meest eenvoudige manieren om iets te doen vaak ook de meest krachtige zijn? Maar juist omdat ze zo eenvoudig krachtig zijn vaak ook zo lastig zijn om er op te komen. “Je moet er maar opkomen” is het typerende compliment voor iemand die iets eenvoudigs-krachtigst heeft bedacht. Een voorbeeld. Onlangs schreef een lezeres mij dat ze een afspraak had gemaakt met haar vader om hem te interviewen. Maar hoewel ze heel blij was dat het tot een afspraak met haar aanvankelijk onwillige vader was gekomen, zag ze er, hoe dichterbij de datum kwam, ook steeds meer tegenop. “Hoe breng ik mezelf in de goede, juiste stemming daarvoor” was haar vraag aan mij. Mijn antwoord was: ‘one-minute meditation’. Een methode die ik zelf ooit aangereikt had gekregen van mijn psycholoog-opleider om mezelf ‘in de juiste stemming’ te brengen voor het voeren van een belangrijk maar mogelijk lastig gesprek. ‘Zoals een pianostemmer een piano stemt kort voor de pianist optreedt, zo stem jij je stemming via de one-minute methode voordat jij aan zo’n gesprek begint. Sluit je ogen voor circa één minuut. Ontspan je spieren en richt je aandacht even op je ademhaling. Stel je dan de betreffende persoon in verbeelding voor en denk aan een positieve ervaring met of eigenschap van die persoon. Benoem die eerst in stilte en vervolgens een of twee keer ietwat hardop, sluit af met ‘dat waardeer ik in je’, blijf nog even zo zitten en open weer je ogen’. Het charmante aan deze eenvoudige positieve stemmingsmethode is dat je ‘m met enkele eenvoudige aanpassingen ook kunt gebruiken om de grondstemming in je dagelijks leven vaker in positieve richting te sturen. Voorbeeld. Sluit voordat je gaat eten af en toe een minuut of wat je ogen en loop in je verbeelding even allerlei mensen langs die op de een of andere manier hebben bijgedragen aan de maaltijd waaraan jij dadelijk begint. Van de boer die de groente of graan heeft gekweekt, de chauffeur die het naar het bereidingsbedrijf en na bewerking daar naar de supermarkt heeft gebracht, de vakkenvuller die het in de schappen heeft gelegd, de cassiere die het heeft afgerekend, de werkers in de fabrieken die aardewerk en bestek hebben gemaakt, tot de technici van het energiebedrijf waardoor je thee of koffie hebt kunnen zetten, en ga zo maar even door. Regelmatig enkele minuten appreciatie- of waarderingsmeditatie heeft inderdaad, zoals onderzoek aantoont, een aantal positieve effecten. Je eet ontspannener, bewuster, langzamer en daardoor minder. En je geniet er meer van. Maar belangrijker, je voedt zo bij jezelf een basisstemming van waardering of erkentelijkheid. Je houdt het besef levend dat er echt heel veel mensen en aktiviteiten zijn om dagelijks dankbaar een buiging voor te maken. Gek dan toch dat we het zoveel gemakkelijker vinden om ondankbaar dan dankbaar te zijn. Overigens, volgens de dochter is het gesprek in een ontroerend goede stemming verlopen.
Foto-licentie: https://pixabay.com/nl/service/license/
